รองศาสตราจารย์ ดร.เชษฐ์ ติงสัญชลี (เกิด 22 เมษายน พ.ศ. 2520 -) เป็นนักวิชาการชาวไทย อาจารย์ภาควิชาประวัติศาสตร์ศิลปะ คณะโบราณคดี มหาวิทยาลัยศิลปากร มีความชำนาญด้านศิลปะและประวัติศาสตร์อินเดียและเอเซียตะวันออกเฉียงใต้ โดยเฉพาะศิลปะอินเดีย พม่า และเนปาล อิทธิพลของศาสนาพุทธและพราหมณ์ต่องานศิลปะ รวมทั้งอิทธิพลศิลปะอินเดียในภูมิภาคเอเซียตะวันออกเฉียงใต้ มีผลงานแต่งหนังสือที่สำคัญอาทิเช่น "ประวัติศาสตร์ศิลปะอินเดียและเอเชียตะวันออกเฉียงใต้", "พระพุทธรูปอินเดีย" เป็นต้น
เชษฐ์ ติงสัญชลี เกิดเมื่อวันที่ 22 เมษายน พ.ศ. 2520 สำเร็จการศึกษาระดับมัธยมศึกษาจากโรงเรียนอัสสัมชัญ ปริญญาตรี ศิลปศาสตรบัณฑิต สาขาประวัติศาสตร์ศิลปะ (เกียรตินิยมอันดับ 1 ทุนภูมิพล) คณะโบราณคดี มหาวิทยาลัยศิลปากร ปริญญาโท ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาประวัติศาสตร์ศิลปะ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร และได้รับทุนพระราชทานจากมูลนิธิสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดา ให้ศึกษาต่อทางด้านประวัติศาสตร์ศิลปะที่สถาบัน National Museum Institute of the History of Art, Conservation and Museology (NMIHACM) ประเทศอินเดีย
